Senin, 09 Maret 2020

Naskah Drama "Kisah Roro Jonggrang"



EMAN KILANGAN SANDAL
Esuk-esuk srengenge wis mlethek lan njebul saka turone Eman, si bocah mbeling urung
gelem tangi. Yo wis ngunu isine Eman sabendino.
Bu Inah : Le, tangi le ! wis padhang jingglang kok kowe sek mlungker ae.
Lela : Percuma bu. Ora bakal dirungokake karo Cak Man.
Bu Inah : Gugahen kono. Guyangen banyu pisan lek gak gelem tangi
Lela : Siap bu, Tapi ….
Bu Inah : Lapo maneh??
Lela : Ngkok kasure teles kabeh, paling yo cak man gak ngurusi.
Wes tenang ae, aku duwe cara dewe.
Lela : (bengok-bengok nang kupinge Eman) ‘KOBONGAN-KOBONGAN..
Tulung… tulung… tulung..
Eman : (gragapan) opo… opo.. kobongan??? (kaya kabeh diinteri)
Bu Inah : Ssssttttttt…….. iki yo lapo se?
Eman : Lho bu ana kobongan, gak ngungsi ta? (jek bingung
Bu Inah : Kowe iki ngelindurta?
Lela : Hahaha… haha… iyo ak. Tak bijuki sampean. Salahe dewegak, tangi-tangi.
Eman : Ooo… arek cilik kurang ajar kowe iku.
Lela : Babah se, anggite sampean iku gak cilik ta?
Bu Inah : Halaah.. podo cilike ae lok-lokan barang. Wes ndang nimbo kono Man,
Eman : Sek talah mak, bener jare sampean. Podo cilike lha iku irunge… hahaha
Bu Inah : Lhe… lhe… tak untal kowe lak enak (Eman mlayu)
Bu RT : Assalamualaikum. Ono opo iki bu?
Bu Inah : Waalaikumsalam. Iki lho Bu RT, Eman terus. Wes biasane nggawe kisruh.
Bu RT : Oalah. Yahmno yahmene kok Eman terus. Kowe gak isinn ta Man? Dadi lakon bandmo?
Eman : Lha lapo isin. Wong aku klambnan og.
Lela : Halah… ngomong ae sapean gak duwe isin. Yo seh?
Eman : Kowe iku mesti melok-melok !! meneng ngunu lho.
Bu Inah : Wes mboh Man. Dikandani kok gak kenek. Ngelu aku mikirno kowe.
Eman : Yo wes gak usah dipikir ! ngunu ae repot.
(bengok-bengok nang ngarep omahe Lela)
Izah : La.. ela.. e e e.. under my umbrella. Terno aku nang Jagalan. Cepet La !
Lela : Bengak-bengok nang omahe wong. Gak duwe omah ta?
Opo? Imah mlaku dewe?
Bu RT : Aduh Nak, ojo bengak-bengok ae. Wes ndang terno Izah kae lho..
Lela : Enggeh Bu, Izah pancen rada saliwang.
Bu aku mlaku-mlaku dhisek (saliman)
Bu Inah : Iyo Nak terno sampek omahe ae yo. Ndang mbalio.
Lela : Lealha Bu, gak mlaku-mlaku laan aku. (nyelonong ngalih).
Eman : Heh, gak pamitan karo mas mu ta Ndhug?
Izah : Lel, ndang cepet, koncoku selak garing o.
Bu Inah : Zah mreneo! Bengak-bengok ae, llapo nang Jagalan? Ngguwak Eman ta?
Eman : Iling Bu anak dhewe diguwak, angel lho nggawene.
Izah : Omongan mu Joh.
Iku lho Bu konco ku jek tas muleh teko Gua Hiro. Arepe nang omah ku lha
dalah kesasar.
Bu RT : Yo ndang budhal, sak no konco mu ngkok nangis.
Gak eneg balon kotak ndek kene.
(Lela lan Izah nang jagalan)
Eman : Bu RT karo Bu iki kok gak nggenah bluas e, anake dewe dikacangno ngene.
Bu RT : Hush ! jek apik kowe diingoni bumu. Kuwalat kapok lho yo
Eman : Sopo sampean ? nguwalatno aku
Bu Inah : Ati-ati Man, suwe-suwe kowe ngkuk kuciwa lak sampek nggawe aku mangkel
Eman : Lho bu, dungane kok elek ngunu se?
Bu Inah : Bah !
Bu RT : Sabar bu, ngene ae
Sampean jaken Eman ngaji saben sore sing karo Bu Haji iku oo.
Bu Inah : Oh iyo yo, Wes Man, ngkuk sore kowe kudu melu akku. Lak gak, awas yo
Eman : Hhhaaa….. ?? moh aku. Campur ibu-ibu
Nang jagalan, Izah ngomong dewe.
Izah : Oalah Lela, ngeterno sampe omah ku tok, yo dadi gawe. Iki pisan endi Menik
Menik : Assalamualaikum Izah. Iki lho aku, Menik. Sak jam aku muter-muter ora ketemu-ketemu.
Izah : Karo aku ?
Menik : Ora, karo sandalku iki lho. Sisihan seh.
( Bu Haji moro)
Bu Haji : Assalamu’alaikum. Iki sopo ngu ca’-nguncal sandal sasisih? Kowe ngerti ta Nduk?
Izah + Menik : Wa’alaikumsalam Bu Haji.
Menik : ( Nyaut sandal) La iki sandalku. Matur nuwun Bu Haji, Alhamdulillah yah rotone
ten Panjenengan, Aman sehat wal afiat sandal kula.
Bu Haji : Waduh.. waduh, waduh, endel tenan bocah iki! Sopomu Zah?
Izah : Koncoku Bu, naminipun Menik.
Menik : Hehehe.. Menik Menik Bu Haji.
Bu Haji : Iyo gak opo-opo Nik. Omahmu endi Nduk sampe kesasar nang Jagalan?
Menik : Wah.. omah, sandal iki wae aku ditukoake karo Wong Tuwaku kok Bu.
Jelasipun, kula mboten saget tuku omah.
Izah : Omahe wong tuwamu endi?
Menik : Sepurane Zah, lali gak tak gowo. Tasku ues abot. Nggawa omah, lak gak
mlaku-mlaku aku. GAK KUAT – – (ekspresi datar)
Bu Haji : Arek iki gak waras ta Zah? (bisik-bisik)
Izah : Gak ngerti aku Buk, ues suwi gak ketemu.
Menik : Hallo… Wulan Ramadhan kok ngerasani, jare kancaku nang SPADA : ‘GAK ILOOK’.
Bu Haji : Nang kini aku Bu Hajine. Sopo Nduk iku jenenge?
Izah : Jawab sing jujur lo..
Menik : Oke. Moro.o nang SPADA JOE, ngoleko kelas IX Hem, ono arek jenenge
Dhona, lha iku jejerane.. Golekono Hpne.. La iku !!
Izah : HP..!!
Menik : Lanjut, nyalano Hpne bukaen inboxe, SMSe ono nang kunu.
Bu Haji : SMSe arek iku maeng Nik?
Menik : Mboten Bu Haji, SMSe pacare sing nang Hpne.
Izah + Bu Haji : GUBRAK.. GLODAK !!
Menik : Ojo ngunu, sing apik toh karo adek Menik
😀
Bu Haji : Ues-ues Nduk, mandek ndagele. Poso-poso mengko mokel lo..
Izah : Bu Haji.. sabar, orang sabar cepet dapet pacar. (Blak-blakan)
Bu Haji : (mencep) Gak usah dibahas. Nik, gelem melu pengajian karo Izah?
Menik : Insyallah Bu Haji, mumpung isih Ramadhan.
Izah + Bu Haji : Ramadhan yo nang kelase, lungguh karo Fendy.
Menik : (ngguyu) Lapo ..? Cemburu ta?
Bu Haji : Lalapo? (melet nang Faiz Ramadhan) Iki isien formulire?
Izah : (moco Formulir)
Izah : Nami?
Menik : Raden Putri Menik Menok Mawon Seneng Masak Nang Pawon.
Izah : Sekolah?
Menik : SMP Luar Negeri Ploso
Izah : Alamat?
Menik : Numpak bus Puspa Indah jurusan Malang, Madiun, Dempok. Ana kreta kelinci
numpak.o, mudun keras. Numpak len nganti terminal. Oper len ijo jurusan endi ae.
Terus ae… mudun pengairan pioso. Mlaku terus ono umbul-umbul wama kuning.
Bu Haji : Omahmu ndukk..
Menik : Ketua RTku Bu. Terus ae, sampek perempatan Pos Doreng. Ono omah tingkat 2
dicat putih, latar ombo,taman ono. La… iki aku gak mbijuk.
Izah : Sugih men kowe Nik.
Menik : La iku,tonggo ngarep omahku sing sugih.
Bu Haji : Ealah ndukk…. ndukk. Jawaban ogak gak iso digubris. Yo wes ndi, tk gawe mulih.
Izah : Niki buk.
Menik : Waalaikumsalam Bu Haji
Bu Haji : Aku durung salam ndukk. Assa…
Izah+menik : Wa’a…
Nang Pos Kamping
Tarmin : Woi bro. lapo mecucu koyok ngunu ? tambah elek kon
Eman : Ngunu ta? Koncone dewe jare elek. Aku wes eroh. Gak usah diomong-mongno. Yo
podo eroh. Ngunu-ngunu aku yo anake buku.
Tarmin : Berarti bumu la’an sing elek.
Eman : Lho ya. Duduk aku lo y seng ngomong. (rodok bengok)
Tarmin : Ono opo she?
Eman : Aku dipekso karo pilihane buu.
Tarmin : Opo? Sing temen Man (kaget)
Eman : Iyo Min. aku yo rodo wei karo buku.
Tarmin : Opo kowe wis siap? Ilengo kowe jek cilik
Ayu ta?
Eman : Apane, ibu-ibu kok ayu. Yo wes koyok buku ngunu.
Tarmin : Astaghfirullahaladzim. Edan iku Man. Edan tenan !
Eman : He.. kowe lapo? Edan-edan barang.
Tarmin : Lha iyo, awakmu jare kudu nuruti pilihane bumu
Eman : Sakjane, iku yo sarane Bu RT.
Tarmin : Lho?? Astaghfirullahaladzim Man. Saknone kowe
Eman : Sek ta? Lapo kowe nyabut nyebut ae?
Tarmin : Kapan iku dilaksanakno?
Eman : Ngkuk sore.
Tarmin : Opo? Wes nggolek penghulu ta?
Eman : He? Lha lapo athek penghulu, anggite aku kate kawin aa?
Izah&imah : (moro-moro teko) opo kawin?
Izah : Eman kate kawin, karo bu-bu?
Izah&imah : Hhahaha
Eman : Ojo ngawyr ta kowe? Sopo sing kate kawin?
Tarmin : Lha iku maeng.
Eman : Maksutku, aku dikon buku melu pengajian Ibu-ibu. Karepen ben aku tobat. Ngunu
lho.
Kabeh : Owalah…
Izah : Lha ngkok kowe lak dadi dasteran Man.
Imah&izah : (ngguyu)
Eman : He.. ojo kurang ajar karo aku
Tarmin : Iyo. Ngejak geger ta?
Izah : Hem… (ngece) anggite aku wedi ?
Imah : Kecil kowe iku. (ngece)
(kabeh kate gelut)
Bu Haji : Astaghfirullahaladzim. !!
Ancen bener jare Rhoma Irama. “Darah muda darahnya para remajaa
Kabeh : Jeng jeng jeng
Bu Haji : Yang selalu merasa gagah, tak pernah mau mengalah a.. aa..
Kabeh : DARAH MUDA
Bu Haji : Ono opo maneh? Bendino kok geger ae.
Eman : iku lho Bu Haji, Izah kar Imah ngelok-ngelokne aku
Yo gak trimo se?
Izah : Halah.. biasane kowe yo ngelokno aku ngunu
Imah : yo
Izah : Tapi sing tak omong lak bener se?
Imah : Yo
Izah : Salahe dewe mbeling
Imah : Yo
Kabeh : Ya yo ya yo ae
Bu Ha j : Wes buyar. Mending nglakoni hal-hal sing positif. Ora kok gelut ae
Sorene nang masjid.
Bu Haji : (kabeh podo kumpul) Assalamualaikum…(banter) ya ahli kubur( irih)
Jamaah : Waalaikumsalam wr.wb
Bu Haji : Jamaah…
Jamaah : Dalem.
Bu Haji : Nggeh pun.
Saiki ayo di bahas masalah nkale arek nom-noman.
Mau isuk, ana bocah papat arep geger. Yo opo iku?
Bu Inah : Eman ta Bu Haji ?
Ancene kowe iku senengane geger tok Man, Jian !
Eman : Aku maneh
Kabeh : Lha sopo mane lak gak kowe ?
Menik : Assalamualaikum. Sepurane Bu Haji kulo telat.
Bu Haji : Waalaikumsalam. oh yo gpp ndug.
Ibu-ibu iki ono anggota anyar jenenge ‘Menik’
Menik : (ngguyu) Monggo.
Eman : lho Min, asli menik-menik.
Tarmin : iyo. Ayu e.
Izah : hemm… (mencep) ayu aku kok.
Imah : iyo, arek cilik ngunu ae jare ayu.
Tarmn : iri seh kowe ?
Izah : he ? gak yo. Wong jelas-jelas ayu aku. Kancaku paling gak nggenah kok iku.
Lela : sssttt… rame ae yo. Wes ta ayu aku kok.
Izah : Halah.. podo ae.
Lela : Babah. Ayu aku kok. Gak ero aku wes kaya Putri Kate Midleton a ??
Imah : He ? Putri Kodok paling
Lela : Onoke Pangeran Kodok duduk Putri Kodok.
Eman : Lak rame ae.
Menik : (lungguh sanding Eman karo mesem) wes suwe toh Mas melok iki ?
Eman : Oow… yo yo lah. Aku iki kayak-kayak o dijuluki Pak Ustadz.
Menik : Oohh… ngunu toh.
Lela : Preeettt… Pak, nyusahke iyo.
Menik : Lucu sampean. Jeneng sampean sopo Mas ?
Eman : Kenalno. Emando Bieber Van Persie.
Lela : Heleh.. eman bibir kayak kursi ta ?
Menik : Hahaha… Mas Eman karo adheke kok lucu banget toh.
Eman : Mbak Menik engko mulehe karo aku yo ?
Tarmin : lha aku Man ?
Lela : Sampean ambek Mbak Ijah, Mbak Imah ae lho. Hahaha…
Tarmin : (ngece) He.. mosok aku mlaku ambek topeng monyet ??
Izah & Imah : (mencep)
Izah : Sepurane yo. Mosok aku bareng karo walang sangit ??
Izah & Imah : wleek…
Bu Haji : ehm.. ehm.. wes mari kenalane ?
Kabeh : Saaammmpuuunnn.
Bu Haji : Dadi, ibu-ibu sampean kabeh kudu nuntun anake dhewe-dhewe ben ora kecanthol
gawean-gawean sing elek. Kayak gasakan, mabuk-mabukan, lsp. Di didik supaya dadi
wong juju. Ogak kok mari korupsi, terus nang Mbali ndelok tenis. Ono yo an sing jare
berobat nang Singapur tapi gak moleh.
Tarmin : lha yo. Astaghfirullah.
Bu Inah : Koyok kowe iku Min.
Tarmin : Anak sampean yo yo ae.
Bu Haji : Gak moleh-moleh. Opo ta pesawate ban e kempes. Dadi di kumpo sek. Ndilalah
kumpo e keri.
Bu Inah : Wah, nuntun la’an ?
Bu Haji : Dadi mari ngene opo sing elek ditinggal sing apik ayo di gowo muleh.
Menik : Nggeh Bu Haji. Tapi aku ana urusan liyane iki. Dadi aku pamit sek.
Assalamualaikum.
Wektu mulih saka masjid.
Bu Haji : Wes yo rek aku tak mulih sek.
Imah : Nggeh Bu Haji.
Bu Haji : Assalamualaikumsalam wr.wb
Imah : Waalaikumsalam wr wb
Bu Haji : Kok durung mulih mah,
Imah : Kulo ngrantosi Izah, Bu Haji.
Bu Haji : Lo kate nang ndi?
Imah : Kulo bade blonjo bu,, hehehe..
Bu Haji : Blonjo opo mah, aku gak mok kei.
Imah : Heheh… klambi riyoyo Bu Haji.
Bu Haji : Poso jek intuk 6 kok wes tuku klambi riyoyo.
Imah : Mangkeh lak ngrentosi kate riyoyo rego kabeh mundak Bu Haji.
Bu Haji : Iyo wes aku tak mulih sek, wes salam se aku mau.
Imah : Sampun Bu Haji.
Moro-moro.
Bu Haji : Lo sandalku kok ilang.
Imah : Wonten napa bu? (marani Bu Haji)
Bu Haji : Sandalku ilang Mah.
Imah : Lo kok saget Bu Haji. Bu Haji mbonten supe ta? ngagem sandal kok sisihan.
Bu haji : Aku iki yo jek enom Mah. Mosok wes lalian.
Imah : Paling nggeh Eman Bu sing njupuk.
Bu Haji : Hheehhh… gak oleh su’udzon, poso-poso lo !
Imah : Lha terus sinten lak mboten Eman.
Bu Haji : Be’e kowe sing njupuk, kowe sing ndurung mulih dewe ngunu.
Imah : Lo kok aku Bu, lha jarene mboten angsal su’udzon.
Bu Haji : Yowes aku tak mulih sek
Imah : Kondur nggem opo?
Bu Haji : Yo terpaksa nyeker aku
Imah : Owalah bu, bu kok yo mesa’aken temenan sampean iku.
Bu Haji : Hhuuuusssttt.. meneng o. (isin)
Imah : Hahahah…
Dina keloro, gantian saldale Eman sing ilang nang masjid. (mulih saka masjid)
Eman : Lhuala sandalku ilang. Sandal anyar iku.
Izah : Halah sewu telu ae lho.
Eman : Nyeker dech !
Menene muleh ngaji, sandhale Eman ilang maneh.
Eman : Wes mboh !! Sandhalku ilang terus.
Bu Inah : Ancene edan. Kelangan kok sampek bolak-balek.
Tarmin : Kowe gak salah ndeleh ta ?
Lela : Iyo. Sampean lak pikun sakdurunge wayahe se ??
Izah : (ngenyek) kuwalat se ?
Imah : Bu RT, yok opo iki ?
Bu RT : Iki kudu di basmi cepet-cepet.
Bu Haji : Ngene ae, engkok mari magrib ayo di inceng sopo sing njupukan.
Mari magrib..
Menik mlayu-mlayu dipergoki Eman.
Eman : lho, Nik lapo kowe mlayu-mlayu ?
Menik : Ee.. Cak Eman. Gak popo. Olahraga Cak. (gragapan)
Eman : Sek-sek, aku kok koyok gak petuk kowe wingi.
Menik : Ee..aa.. aku.. aku wingi..
Tarmin : Man, sandalku ilang Man.
Izah : Dadak aku yo yo. Ilang sisih.
Bu Haji : Ues di dengkek a maling e ?
Bu RT : Iyo. Wes ta ?
Imah : Maeng sing mlayu rene. Kowe petuk a Man ?
Eman : Gak i. Aku mek petuk Menik,
Tarmin : Edan. Maling saiki nyolonge gak sandal sak pasang.
Izah : Iyoh. Nyolong ae sisihan.
Bu Haji : Kok maling. Rai ne wong ae saiki yo sisihan.
Bu RT : Lha kok ?
Bu Haji : Lha yo se ? sisih lanang sisih wedok.
Kabeh : Hahahahahaha……
Lela : (menggos-menggos) lha iku maling e.
Eman : Ndi ?
Lela : Menik iku lho ?
Menik : Lho ? apa buktine ??
Eman : Opo sing bu gowo ?
Izah : (ngrebut) lha iki sandalku.
Bu Tar : Lhealah ndug.. ayu-ayu kok nyolongan.
Bu Haji : Ya Allah. Menik.. lapo kowe njupuki sandale wong-wong ?
Menik : Lha jare Bu Haji tinggalen sing elek-elek jupuken sing apik-apik. Yo sandal e sing
apik tak jupuk. Terus sandalku sing elek tak tinggal.
Kabeh : Ealahhh… GLODHAK !!!
Meniiiiiiiikkkkk……..
😛



Tema :Budaya Kuwi Warisan Bangsa Sing Kudu Di Jaga
Judul : Nonton Wayang Kulit
Pemain  : 6 Orang

baca juga  : naskah drama 6 orang dengan tema sosial
Pemain
1.    Danang
2.    Toni
3.    Muna
4.    Rizki
5.    Elfa
6.    narator


Narator :
Gek bengine ngono Danang arep ngajak Toni ndelok wayang nang alun-alun, tapi Danang ora ono. Pas ketemu kare Toni, Danang banjur takon karo Toni

Danang:
Jane awakmu mambengi kui nondi to, Ton?

Toni:
Nyaopo kok takon aku mambengi kondi? emange lapo, Nang?

MUna:
Awakmu kui arep di jak nonton wayang nang alun-alun karo Danang.

Ngerti Yen mau bengi ono wayang, Rizki Kaget marga dhewekke ora krungu kabare

Rizki:
Lho.. emange mambengi ono wayang toh nang alun-alun? awakmu jare sopo? aku kok gak krungu yo?

Danang:
Iyo, ono.

Rizki:
Waduh.. geton tenan aku cah gak nonton mambengi. Yo opo kon iki kok gak ono seng ngandani aku?

Narator :
Ujug-ujug Elfa ngomong ....
Elfa:
Lha kue arep ndelok wayang barang kuri nyapo toh jane? wong wayang wae kok arep kon delok, penak  ndelok tv nok omah.

Rizki:
Lho.. lho.. lho.. piye toh jane awakmu iki? wong ono wayang kok anok ndelok tv tok omah iku. Kui ngerti ora nek wayang kui salah sijini budoyo wong Jowo?

Muna:
Pancen bener ! Wayang iku salah sijini 
budoyo wong Jowo sing kudu dilestarekno.

Danang:
Iyo, bener kui. Ojo sampe wayang kui ora  awake dewe lestarekno soale kui warisan bangsa lho.. ngawur wae awakmu iku, Fa!

Narator :
Elfa  malah ngeyel dan dia bilang bahwa wayang itu nggak berguna.

Elfa :
Walah.. wayang wae kok digawe ribut. Lah penak ndelok liyane. Emange wayang kui tontonan opo toh.. gak ono menarik'e blas kui!!

Narator :
Konco-koncone Elfa tambah gregetan karo Elfa

Danang:
Wah.. awakmu iki pancen payah tenan. tak antem misan kue.. mosok wong urip kok gak ngerti warisan budoyo.

Rizki:
Iyo, tenan Elfa  iki.. payah kok iki, Fa!

Toni :
Piye toh Fa, wong kui budoyomu dewe kok malah ko
enyek?!

Muna:
Yo ngono kui, wong nek wes lakone wae ora jejek yo ngono kui. Wong budoyo kui identitas bangsa kok malak di inyek.

Narator :
Akhire saka  wong papat kui Danang sing bisa nyadarke marang Elfa

Danang:
FA, aku arep takon kare awakmu..

Elfa :
Takon opo? ndang takon

Danang :
Awakmu karo Sinta ( Pacare Elfa ) maune seneng opo ora?

Elfa :
 Yo Ora.

Danang :
Lha terus saiki kok kelakon pacaran kui, opo sing nggarahi kowe seneng?

Elfa :
Lha ngene lho Nang, aku maune ngangget nek Sinta iku ora wong wedok apik kok. Lha jebul suwe-suwe akrab aku ngerti yen dhewekke ndueni sifat-sifat sing terpuji. Akhire aku ya njur seneng.

Danang :
Budoyo yo ngono kui.. awakmu ora seneng kare wayang kui yo mergo awakmu ora ngerti sejarahe. Jajal awakmu ngerti sejarahe lak kue iso seneng.

Elfa njur mikir meneng sedelo terus ngomong

Elfa :
Wah iyo yo.. ketok'e bener sing kon omongno kui.

TAMAT













Naskah Drama Roro Jonggrang
                                                                 
    Pada zaman dahulu kala di Prambanan Jawa Tengah,berdiri dua buah kerajaan Hindu yaitu Kerajaan Pengging dan Kraton Boko. Kerajaan Pengging dipimpin oleh raja yang bijaksana yaitu Prabu Damar Moyo. Dan mempunyai seorang anak putra yang bernama Raden Bandung Bondowoso. KratonBoko berada pada wilayah kekuasaan kerajaan Pengging yangdi perintah oleh raja yang tidak berwujud manusia yaitu raja Prabu Boko yang memiliki seorang putri yang cantik jelita bernama putri Roro Jonggrang. Prabu Boko juga memiliki Patih raksasa yaitu Patih Gupolo. Prabu Boko ingin menguasai Kerajaan Pengging,maka ia dan Patih Gupolo mengumpulkan kekuatan dan mengumpulkan bekal. Setelah persiapan dirasa cukup maka berangkatlah Prabu Boko dan prajurit. Sesampainya di kerajaan Pengging ..
Pengawal Damar Moyo: Siapa kalian? dan mengapa kalian datang kesini?
Patih Gupolo: Kami dari kerajaan Kraton Boko,kami ingin merebut kekuasaan kerajaan ini
Pengawal Damar Moyo: Ooohh TIDAK BISA! sbelum kalian menghadap raja,hadapilah kami dahulu
Prabu Damar Moyo: Apa salah kami sehingga kalian ingin merebut kekuasaan dari kerajaan ini
Patih Gupolo: sudahlah raja kita serang saja mereka!
    Terjadilah pemberontakan antara kedua kerajaan. Banyak korban berjatuhan dikedua belah pihak dan rakyat pengging menjadi menderita. mengetahui rakyatnya menderita maka dia mengutus anaknya Bandung Bondowoso untuk balas dendam kepada Prabu Boko.
Prabu Damar Moyo: Wahai anakku.. balaskanlah dendam ayah pada kerajaan Boko,karena mereka rakyat kita menjadi miskin dan kelaparan
Bandung Bondowoso; Baiklah ayah akan aku lakukan
   Maka berangkatlah Bandung Bondowoso menuju kerajaan kraton Boko, ketika di perjalanan ia bertemu dengan Patih Gupolo dan Prabu Boko
Patih Gupolo: Siapa kau? sepertinya kau bukan rakyat dari kerajaan ini
Bandung Bondowoso: Memang bukan! aku adalah Raden Bandung Bondowoso putra Prabu Damar Moyo dari kerajaan Pengging. Tujuan ku datang kesini ingin membalaskan dendam ayahku terhadap rajamu
Prabu Boko: ada apa ini? dan siapa kau?
Bandung Bondowoso: aku adalah Bandung Bondowoso aku ingin membalaskan dendam ayahku padamu karena kau telah membuat rakyat ku menjadi menderita
   Dan terjadilah perang yang sangat sengit anatara Bandung Bondowoso melawan Prabu Boko. Karena kesaktian Bandung Bondowoso prabu Boko dapat dibinasakan. Melihat rajanya tewas maka patih Gupolo melarikan diri dan Raden Bandung Bondowoso mengejar patih ke kerajaan kraton Boko. Sesampainya di kerajaan Boko..
Patih Gupolo: putrii..putrii (sambil tergesa2)
Roro Jonggrang: ada apa patih? apa yang telah terjadi?
Patih Gupolo: Ayah putri telah tewas dibunuh oleh Bandung Bondowoso
    Setelah Patih Gupolo melaporkan pada Putri Roro Jonggrang maka menangislah putri,sedih hatinya karena ayahnya tewas,dan Patih Gupolo pun pergi meninggalkan Kerajaan Kraton Boko. Sesampainya Bandung Bondowoso di Kraton Boko terkejutlah ia melihat Putri yang cantik jelita
Bandung Bondowoso: Wahai putri yang cantiksiapa namamu?
Roro Jonggrang: aku adalah putri Roro Jonggrang
Pengawal Roro: siapa kau?
Bandung bondowoso: Aku adlah Raden Bandung Bondowoso putra dari kerajaan Pengging
Pengawal Roro: Putri bukan kah dia orang telah membunuh ayahmu (sambil berbisik pada putri)
Roro Jonggrang: Benarkah?
Bandung bondowoso: Maukah kau menikah denganku?
Roro Jonggrang: tidak semudah itu kau ingin menikahiku. aku punya satu permintaan,buatkanlah aku 10 candi dalam waktu 1 malam. apakah kau sanggup?
Bandung Bondowoso: Baiklah apapun akan aku lakukan untukmu
   Bandung menyanggupi permintaan putri tersebut. Maka segerlah Raden Bandung Bondowoso memerintahkan para jin utnuk membuat kan 10 candi. Ketika mengetahui bahwa candi yang dibuat Bandung akan selesai,maka putri pun memgumpulkan para gadis
Roro Jonggrang: Wahai para gadis! buatlah keadaan agar seolaholah waktu telah pagi
Gadis 1: Dengan cara apa apa putri?
Gadis 2: Apa yang harus kami lakukan?
Roro Jonggrang;  Kalian harus menumbuk lesung padi dan membuat cahaya untuk menerangi candi.
Gadis 3&4: Baiklah putri perintah akan kami lakukan.
    Ketika para gadis menumbuk padi serta di Timur kelihatan terang dan ayam pun berkokok bergantian. Maka para jin berhenti membuat candi
Jin 1: Tuan maaf kami belum menyelesaikan 1 candi lagi karena hari sudah pagi
Semua Jin: Maafkan kami tuan kami harus pergi (meninggalkan Bandung)
Bandung Bondowoso: Mengapa para jin pergi padahal firasatku pagi belum tiba

  Tidak lama Roro Jonggrang menemui Bandung Bondowoso
Roro Jonggrang: Bagaimana? apakah kau sudah menyelesaikan 10 candi itu
   Roro pun menghitung candi dan ternyata jumlahnya hanya 9 candi,tinggal 1 candi yang belum jadi
Roro Jonggrang: Aku sudah berkata bahwa aku menginginkan 10 candi. tapi mengapa hanya 9 candi tang baru selesai?? aku tak mau menikah dengan mu
  Lalu para Gadis datang menemui putri dan Bandung Bondowoso
Bandung Bondowoso: Kau kan yang telah menyuruh para gadis menumbuk padi dan membuat cahaya agar keadaan menjadi pagi
Roro Jonggrang: Siapa para gadis itu? aku tak menyuruhnya!!
Gadis 3: kau mengenal kami putri !
Gadis 4: Dan kau juga yang menyuruh kami!
Semua Gadis: Kau telah berbohong putri!
Bandung Bondowoso: Semuanya sudah jelas,, kau memang cantik tapi hatimu tak secantik rupamu. padahal aku mencintaimu dengan setulus hatiku. terkutuklah kau putri menjadi candi yang ke 10





Proyek Pelajar Pancasila KEARIFAN LOKAL "Tumpeng Simbol Keragaman Budaya"

Proyek penguatan profil pelajar Pancasila merupakan bagian yang tidak terpisahkan dari Kurikulum Merdeka. Proyek penguatan profil pelajar Pa...